Mamate shpesh vihen ne veshtiresi perballe sjelljes se femijeve. Nderkohe qe jane mesuar me kujdesin ndaj nje femijeve te vetem, do u duhet te kene me shume femije. Pervec veshtiresive qe sjell shtatezania, do pergatiten edhe per reagimi e femijes se pare. Aty nis lufta e vertete.
Shafqja e xhelozise eshte dicka normale. Femija i pare eshte mesuar me te paturin cdo gje te tijen. Te kete edhe mamin edhe babin vec per vete. Lodrat te jene vetem te tijat. Dhoma ti perkase vetem atij. Te beje cfare te doje, ku te doje. Perkedhelja nga te afermit. Gjithcka e ben nje femije te pare te ndihet i rendesishem. Por kjo ndjenje sigurisht qe nuk eshte e perhershme. Per aq kohe sa prinderit vendosin te kene edhe femije te tjere.
Keshtu sjellja e femijes se pare ndryshon me ardhjes ne jete te femijes tjeter. Ja arsyet me te zakonshme pse ata jane xheloz :
-
Se pari : Ndjesia se do lihet pas dore.
-
Se dyti : Ndjenja e mungeses se dashurise se dy prinderve. Femija fillon te pretendoje se prinderit do te duan vetem beben.
-
Perqendrimi i vemendjes se te afermeve tek femija i vogel.
Menyra se si femija i madh fillon te arsyetoje sigurisht qe nuk eshte e drejte. Por ne fund te fundit mbetet nje femije. Keto ndjenja fillon ti manifestoje edhe me sjellje.
Disa sjellje tipike jane :
- Shfaqja e sjelljeve agresive ndaj bebes. Duke e goditur, pasi e ka lenduar me ardhjen ne jete. Por nuk e pranon qe e goditi, dhe pohon se e ka bere pa dashje.
- Perplasje te kembeve duke manifestuar deshiren e munguar per te bere dicka.
- Refuzimi i sugjerimeve te prinderve.
- Mos respektimi i orareve per te ngrene apo pire.
- Kerkesa ndaj mamit,per ta ushqyer.
- Rimarrja e biberonit ne goje.
- Mbajtja e gishtave ne goje, vecanerisht thithja e gishtit te madh.
- Mosbindje ndaj dy prinderve.
- Ankesa te teperta.
- Rebelim.
Keto jane reagimet tipike ne sjelljen e femijes se pare. Edhe pse jep siklet dhe veshtiresi, sigurisht qe ka zgjidhje. Jane disa keshilla qe duke i ndjekur, do zbutet edhe xhelozia ndaj femijeve.
Keshilla psikologjike :
Se pari : Tregoji femijes qe do vije ne jete nje femije tjeter.
Duke i treguar dhe shpjeguar sikur duhet femijes,ai do e kete me te lehte te kuptoje. Pervec kesaj tregimi ne menyren e duhur, psh, duke i thene qe bebi do i sjelle dhurata. Do e beje edhe ta prese me padurim lindjen e tij.
Se dyti : Tregoi sa je kujdesur per te kur ishte foshnje.
Ne kete menyre, do ndergjegjesohet se edhe bebi i vogel do kete nevoje per po aq kujdes.
Se treti : Pjesetaret e familjes, gjate kohes se shtatezanise, duhet te merren me femine.
Keshtu do krijoje pak shkeputje me nenen. Nese del ne park me gjysherit, e nese babi e nxjerr shetitje, do krijoje pak hapesire ndaj nenes.
Se katerti : Mos e qortoni nga sjelljet e gabuar.
Nderkohe qe ben zhurma, apo perpiqet te zgjoje beben, mos i bertisni. Ai do e kuptoje qe nuk po e demton foshnen, dhe nuk do lodhet te beje te njejten gje.
Se fundmi : ‘Fali beben’.
Eshte nje menyre qe funksionon gjithmone. Dhenia e pergjegjesive si prindi i femijes. Lejimi i te mbajturit ne krahe apo mbajtja e biberonit. Po venia ne gjume. Keshtu femija do krijoje simpati ndaj vellait apo motres se vogel.
Menyrat e mesiperme do u ndihmonin shume per te ndryshuar sjelljen e femijes se madh. Por mos harroni qe eshte me mire te parandaloni se sa te sh-beni dicka. Puna juaj duhet te nise qe ne momentin qe jeni shtatezana. Thenia e perrallave per vellezer e motra, apo edhe te folurit per familjen tende. Duke i treguar sesa mire ke kaluar me ta. Ngjallja e deshires per te patur nje vella\moter ndikon pozitivisht.
