Kjo, jo vetëm gjeneron urinë nervore. Por ndryshon ekuilibrin biokimik të trupit tonë, duke parandaluar humbjen e peshës.
Ne hamë shumë dhe nuk bëjmë lëvizje të mjaftueshme: Kjo zakonisht është shkaku i kileve shtesë që grumbullohen pa mëshirë në krahë dhe bel. Por, ne gjithashtu kemi një armik tjetër që kërcënon linjën tonë dhe më në përgjithësi shëndetin tonë: është stresi.
Presioni që ndiejmë për veten tonë dhe që nuk na jep afat për gjithë ditët, nëse jo për javë dhe muaj, Eshtë përgjegjës për zhbalancime të mëdha në trupin dhe mendjen tonë: na bën me humor të keq, e lëndon zemrën dhe, e fundit, por jo më pak e rëndësishme, ajo bën që pesha të rritet. Le ta zbulojmë pse.
Stresi në vetvete nuk është një gjë e keqe :
EEshtë gjendja e alarmit që na lejon të njohim një rrezik dhe të përgatisim masat e duhura të mbrojtjes. Kur paraardhësit tanë jetonin me gjuetinë dhe mbledhjen, ata duhej të ruheshin nga shumë rreziqe.
Gjatë veprimit të mbrojtjes apo sulmit, për shembull gjatë gjuetisë, trupi i tyre lëshonte disa hormone, duke përfshirë kortizolin (hormoni i stresit, në fakt), i cili përgatiste organizmin për të luftuar. Këto substanca rrisnin rrahjet e zemrës dhe sulmonin rezervat e sheqerit për të siguruar energji për muskujt për të luftuar.
Pasi përfundoi veprimin, paraardhësit tanë e lejuan vetë banketin e merituar me bishën e vrarë: ata rimbushnin sheqernat e djegura dhe gëzonin mirëqenien e gjeneruar nga serotonina, hormon i lëshuar nga ushqimi i mirë, ndërsa kortizoli ulej.
Me fjalë të tjera: stresi ishte intensiv, por jetëshkurtër.
Në kohët moderne, mekanizmat biokimike të trupit nuk kanë ndryshuar, por mënyra jonë e jetesës stresuese na bëjnë të sillemi sikur të ishim në një situatë të vazhdueshme luftimi, trupi ynë lufton për ta përballur këtë situatë.
Kur ne jemi vazhdimisht nën presion, trupi vazhdon të prodhojë kortizol dhe adrenalinë, substanca që kontribuojnë për të rritur nivelin e sheqerit në gjak: pasi ne nuk kemi nevojë për energji për një aktivitet fizik të tillë si sulmi apo fluturimi, pankreasi prodhon insulinën, hormonin që metabolizon glukozën.
Por që gjithashtu ka për detyrë të promovojë depozitat e yndyrës: në këtë mënyrë sheqeri përdoret shpejt nga indet, duke shkaktuar një ndjenjë të re urie dhe duke na shtyrë të kërkojmë rehati. Me pak fjalë, stresi na bën të biem në një rreth vicioz, nga i cili mund të jetë e vështirë të çlirohemi.
Ky lloj qarku i shkurtër biokimik mund të jetë edhe arsyeja pse dieta që po ndjekim, ndoshta në një kohë kur ndihemi të stresuar, nuk jep rezultatet e pritshme. Çfarë mund të bëhet në këtë rast?
Marrim përsipër problemin –
Le të bëjmë një analizë të shkurtër të ditëve tona dhe të vlerësojmë shtrirjen e angazhimeve tona: në qoftë se axhenda jonë është e mbushur, ne përpiqemi ta ngushtojmë me koston e delegimit.
Ne e shtyjmë dorëzimin e këtij dokumenti, bëjmë marrëveshje me një mik për t’u kujdesur për fëmijët tanë për një pasdite, e pranojmë idenë që shtëpia nuk duhet të jetë gjithmonë perfekte.
Mbrojmë pushimin –
Shtatë orë gjumë të mirë janë thelbësore për të rimarrë energjinë dhe për t’u përballur me ditët me qartësi. Pushimi është gjithashtu e nevojshme për të rregulluar metabolizmin dhe për rrjedhojë kontrollin e shtimit të peshës.
Stop ankthit –
Le të mësojmë të mos konsumohemi për shqetësime të panevojshme… Fëmijët me babysitter do të jenë mirë, mekaniku do ta riparojë në kohë makinën për udhëtimin tonë dhe tezja që po vjen do të jetë më e dashur se zakonisht.
Shkurtimisht, ne përpiqemi të mendojmë pozitivisht dhe të përqendrohemi, pa u zemëruar me pritjet e fatkeqësive që ndoshta nuk do të ndodhin … Përveç nëse ne do t’i provokojmë ata me ankthin tonë.
Sytë te ushqimi –
Hani siç duhet: po, kjo është detyrë. Ndalohet të kaloni vaktet, i thoni jo sandviçit të konsumuar në tavolinë, ndërkohë që vazhdojmë të punoni nëpër e-mail.
U thoni po frutave dhe perimeve, edhe si një meze të lehtë ndërmjet vakteve, dhe ushqimeve të pasura me Omega 3 dhe Omega 6, të dobishme për luftimin e radikaleve të lira.
Kufizojmë në maksimum konsumimin e kafesë dhe mësojmë të shijojmë çajin relaksues dhe detoksifikues.
Lëvizja fizike –
Ashtu si paraardhësit tanë të gjahut, ne mund të rivendosim nivelet korrekte të kortizolit me aktivitetin fizik. Edhe nëse nuk duhet të ikim nga kafshë kërcënuese, një vrapim i këndshëm në natyrë, një udhëtim me biçikleta ose ndonjë formë tjetër lëvizjeje është mënyra më e mirë për të hequr stresin dhe për ta kthyer trupin tonë në ekuilibrin e saj bio-kimik.
Meditoni, njerëz, meditoni! –
Meditimi, stërvitja autogjenike, por edhe yoga, ose ecja në natyrë, ose duke qenë me miqtë, ose t’i përkushtohesh një aktiviteti që ju pëlqen, si piktura ose muzika, janë të gjitha mjetet e shkëlqyera për t’u shkëputur nga aktiviteti i përditshëm dhe për t’ia kushtuar vetes, si dhe për të frenuar stresin.
